Chapter 3

 JEŚLI CZYTASZ - SKOMENTUJ! DLA CIEBIE TO TYLKO CHWILA! A DZIĘKI TEMU NA MOEJ TWARZY POJAWI SIĘ UŚMIECH I WIĘKSZA CHĘĆ DO PISANIA!!!

Trening minął. Jestem zmęczona, ale umówiłam się z Zayn'em. Eh... Jakoś będzie trzeba to przeżyć.

Wróciłam do domu po drodze zachaczając o sklep w celu kupienia sobie soku pomarańczowego. W domu zjadłam obiad, a potem poszłam się przebrać. Wykąpałam się po treningu więc teraz nie musiałam. Przebrałam się.

Włosy szybko rozczesałam i ubierając koturny te co rano wyszłam na dwór. Szłam prosto do parku słuchając piosenek z iPoda. Kiedy doszłam jego chyba jeszcze nie było. Postanowiłam usiąść na ławce. Po chwili przyszedł. Uśmiechnął się do mnie. Wstałam i odwzajemniłam uśmiech. 

- Hej - odezwał się.

- Hej - powiedziałam.

- Hej - powtórzył się, a ja zaczęłam chichotać. 

- Hej - powiedziałam śmiejąc się.

- Przepraszam, idziemy się przejść? - zapytał.

- Chodźmy - powiedziałam. - A więc co tam u ciebie? - zapytałam.

- W porządku, a u ciebie? - zapytał.

- Jestem trochę zmęczona po treningu - stwierdziłam. 

- Długo trenujesz? - zapytał.

- Od małego. Miałam wtedy bodajże 4 latka - powiedziałam.

- Nie jesteś z Anglii prawda? - zapytał.

- Nie. Wprowadziłam się tutaj 2010 roku. Jak byliście w XFactorze. Wysyłałam na was SMS-y wraz z mamą. Możesz być wdzięczny - uśmiechnęłam się. 

- Bardzo ci dziękuję - ukłonił się.

- Jest za co - zaśmiałam się. 

- Może to dzięki twoim głosom zaszliśmy tak daleko? 

- Na pewno tak. Masz teraz u mnie dług - powiedziałam, a on zaczął się śmiać. 

- To skąd jesteś? - zapytał.

- Z Polski. Pewnie nie wiesz gdzie to jest...

- Graniczy z Niemcami po ich wschodniej stronie - odpowiedział z dumą.

- Wow. Nieźle jak na fakt, że nie skończyłeś szkoły! 

- Niestety nie mogłem. Wiesz wszystko rzuciłem dla kariery - powiedział.

- Żałujesz? - zapytałam.

- Nie. Czasami mam takie chwile, że mam ochotę to rzucić, ale potem się ogarniam. 

- A gdybyś nie został piosenkarzem?

- Pewnie pracowałbym na budowie. A ty jakie nasz plany na przyszłość? - zapytał.

- Nie mam pojęcia. Pójdę na studia, ale nie wiem gdzie i na jaki kierunek...

- A balet? 

- Nie mogę wiązać z baletem przyszłości. Mogę trenować występować, ale muszę też iść na studia. Zawsze trzeba mieć coś w zapasie.

- Czyli nie masz pomysłu na studia? - zapytał.

- Myślałam o prawie, ale wtedy 5 lat studiów. Może coś mniej ambitnego. Psychologia? Nie wiem - powiedziałam.

- Dobrze, że ja nie mam tego problemu. 

- Masz rację. Możesz się cieszyć - powiedziałam.

- Idziemy na lody? - zapytał.

- Jasne! - odpowiedziałam i udaliśmy się w stronę butki. 

- Masz rodzeństwo? - zapytał.

- Starszą o trzy lata siostrę i dwie dziesięcio-miesięczne bliźniaczki. A ty?

- Starszą siostrę i dwie młodsze - odpowiedział.

- Mieszkają w Londynie? - zapytałam kiedy stanęliśmy w kolejce.

- Nie, starsza mieszka z chłopakiem, a mamie i młodszym siostrą zamierzam kupić dom tu w Londynie. A twoja siostra? - zapytał.

- Mieszka w Nowym Jorku razem ze swoim chłopakiem, eh długa z nią historia. 

Kupiliśmy sobie lody i usiedliśmy na ławce. 

- Macie teraz trasę koncertową czy coś? - zapytałam.

- Tak. W maju zaczynamy podróżować po europie. Na szczęście będziemy mieli koncerty w trzy bądź więcej dniowych odstępach. Będziemy mogli wrócić do domu na te dwa dni.

- Cieżko jest co nie? - zapytałam.

- Ciężko, ale mam przy sobie przyjaciół to nie jest tak źle. Tęsknię za rodziną, ale co poradzę.

- Dlatego ja nie chcę iść na studia poza Londynem. Muszę pomagać mamie. Sama ledwo wyrabia.

- Wiem oczym mówisz. Moja najmłodsza sio... - telefon zaczął mi dzwonić.

- Przepraszam, ale odbiorę - powiedziałam.

- W porządku. 

Odeszłam kawałek od niego. 

- Halo? - zapytałam.

- No siema. Co tam? Jak po oprowadzaniu? - zapytała Ruth.

- Zadzwonię wieczorem na skype, teraz jestem z Zayn'em na spacerze - powiedziałam.

- Aaaa!!! Ana szalejesz. To dzwoń pózniej! - rozłączyłam się.

Podeszłam do niego i usiadłam obok. 

- Przyjaciółka - powiedziałam.

- Spoko.

- To o czym rozmawialiśmy? - zapytałam.

- Nie pamiętam. Ile ty masz lat? - zapytał.

- We wrześniu 19, a ty? - spytałam patrząc na niego.

- Skończyłem w styczniu 20 - odpowiedział.

- Myślałam, że jesteś starszy - zarumieniłam się.

- Aż tak staro wyglądam? - zapytał.

- Nie. Ale tak myślałam. No nie czepiaj się - zatrzęsłam się. 

Eh, mogłam wziąć sweterek. Ale nie, o godzinie 20 latam bez niczego.

- Zimno ci? - zapytał.

- Nie, po prostu - zaczął ściągać swoją bluzę. Pod spodem miał bluzkę na krótki rękaw. Nałożył mi ją na ramiona. - Ale tobie będzie zimno - stwierdziłam. 

- Krótki rękaw mi wystarczy. Masz tatuaż? Ładny. 

- Zrobiłam go jak skończyłam 18, bo... Eh nie ważne - stwierdziłam. - Ty masz ich sporo - przyjrzałam się im dokładniej. - Tylko ręce? - zapytałam.

- Nie - odpowiedział. - iA ty masz gdzieś jeszcze?

Pokazałam mu na stopie i kostce. Na kostce była jakby bransoletka z napisem "Hope & Faith". 

- Przemyślane i to bardzo - powiedziałam.

- Ja nie wszystkie przemyślane, ale to już mój problem - powiedział.

- Mój tata nie był za bardzo szczęśliwy z tego powodu, ale się w końcu zgodził. 

- Jak mama się dowiedziała myślałem, że mnie zabije. Nie lubi moich tatuaży - powiedział.

- Pokocha je kiedyś - zaśmiałam się.

Rozmawialiśmy jeszcze długo, ale około 22 powiedziałam:

- Muszę iść. Jutro do szkoły trzeba iść. 

- Odprowadzę cię - powiedział.

- Nie trzeba.

- I tak cię odprowadzę - zaśmiał się.

A więc odprowadził mnie pod same drzwi.

- To do zobaczenia - przytulił mnie.

- Do zobaczenia - uśmiechnęłam się i weszłam do domu. 

Wszyscy już chyba spali. Weszłam do góry i wtedy zauważyłam, że mam na sobie jego bluzę. Oddam mu przy następnym spotkaniu. O ile takie będzie. Napisałam mu SMS-a.

"Zapomniałam oddać ci bluzę."

"Przy następnej okazji mi oddasz. No chyba, że nie będziesz chciała."

"Bardzo mi się spodobała. Nie wiem czy ją odzyskasz... :)"

Wyciągnęłam z szuflady mojego MacBook'a (laptop firmy Apple). Weszłam na skype'a. Eh, muszę napisać do Ruth, żeby włączyła skype'a. Po chwili już do mnie dzwoniła.

- No hej - powiedziałam.

- Ana, czy ty byłaś na randce z Zayn'em Malik'iem? Najgorętszym mężczyzną na ziemi? - zapytała.

- Byłam z nim na spcerze - zaśmiałam się.

- Oh, jasne. A bluza to czyja? - zapytała.

- Zimno mi było - zdjęłam bluzę.

- Ale jak było? - zapytała.

- Normalnie. Gadaliśmy po prostu - zirytowałam się.

- Dokładniej! - prawie krzyknęła.

- A mogę iść się przebrać w piżamę? - zapytałam.

- Masz 2 minuty.

Poszłam do łazienki. Ubrałam różowe bokserki i kremową bokserkę. Związałam włosy w kitkę. Poszłam do łóżka i położyłam przed sobą MacBook'a. 

- Gadaliśmy o rodzeństwie, o planach na przyszłość. I to wszystko. Jedliśmy jeszcze lody - powiedziałam. 

- Ekhem... Czy Zayn Malik znalazł w końcu zastępczynię Perrie? - widziałam, że coś czyta. - Wokalista najpopularniejszego zespołu 4 miesiące temu rozstał się z wokalistką girlsband-u "Little Mix". Od tamtego czasu nie miał dziewczyny. Lecz dzisiaj przyłapano go na randce. Para spacerowała po Londyńskim parku. Czekamy na potwierdzenie związku. 

- Hahahahahaha - zaczęłam się śmiać. 

- Ładnie wyszłaś na zdjęciu - stwierdziła.

- Dziękuje - nagle dostałam SMS-a.

"Właśnie doszedłem do wniosku, że będę musiał kupić nową bluzę."

- Co tak cieszysz się do tego telefonu? - zapytała.

- Nic, tylko Zayn napisał.

- ZAYN?! I ty to... - przestałam jej słuchać.

"Doszłam do wniosku, że papparazzi chyba wiedzą, który profil mam lepszy. A i, że jestem fotogeniczna. Zawsze tacy są?"

"Dobrzy w znajdowaniu dobrego profilu?"

"Nie! Tacy wnerwiający i szpiegujący."

"Niestety tak!"

Rozmawiałam jeszcze z Ruth, ale w końcu poszłam spać.

------------------

Witam was drodzy czytelnicy!

Wow! Nie wierzę, że aż tyle komentarzy!

Jak tam walentynki? Ja jestem z nich bardzo szczęśliwa, ponieważ chłopak zabrał mnie w góry na trzy dni!

A teraz wracamy do opowiadania...

Jak podoba się wam rozdział? Zayn spotkał się Anastazją, a co dalej będzie???

Zapraszam na świetne blogi, mam nadzieje, że je odwiedzicie i wciągnięcie się tak bardzo jak ja!

http://themoordeath.blogspot.com/

http://little-things-one-direction-love.blogspot.com/

http://zaszyfrowana-fanfiction.blogspot.com/

Pozdrawiam, Marcela!!!

NIE ZAPOMNIJ O KOMENTARZU!!!